Feest in overvloed

Sneeuwt het of sneeuwt het niet, Jingle Bells, overal oude mannetjes in rode gewaden en gouden kruisen, sneeuw of toch thermometers die zoals een gewichtheffer moeite hebben omhoog te kruipen tot voorbij dat ene punt, gezellig binnen, feestdis (een woord dat zeker in deze tijd van het jaar zo vaak over de tongen gaat, dat ik het 28 december al niet meer kan horen of lezen), kaarsen: that's Christmas en bij uitbreiding december... En overvloed.

In de supermarkt in de buurt vind ik plots mijn zo gegeerde tonijnsalade niet meer omdat die plaats heeft moeten ruimen voor de honderdenéén andere artikelen die plots een plaats moeten krijgen: échte krab, gerookte eendenborst, coquilles, ganzenlever, wijnen met en zonder bubbels, de favoriete aperoflessen in blinkende cadeauverpakking, literflessen bier met plots drie soorten hop in plaats van één, exotisch fruit (auch, wat een ecologische voetafdruk) en - lang leve december - mijn favoriete Italiaanse koffie (dus al meteen het hele pallet opgekocht).

De stapels magazines die overal ten huize me rondlsingeren - toilet, badkamer, slaapkamer, woonkamer, keuken, jep, ook in de berging - puilen naar goede gewoonte in december ook uit. Of ligt dat aan dat extra glossy, shiny jasje dat de drukker het papier dan lijkt te geven? Hoe dan ook, het is dan de hele redactie hens aan dek om de leukste spullen, de mooist gedekte tafel, de feestelijkste jurken en kostuums, maar bovenal de mooiste, nieuwste, origineelst kookboeken en de meest doenbare, totaal imponerende, schitterende, smaakexploderende gerechten te tonen; binnen en buiten de traditie.

Ik krijg er honger van. Ik krijg er goesting van. Of beter: Goesting. Ik wil kopen, kopen, kopen: dat eten, al die speciallekes, die tijdschriften, die kookboeken. Ik wil lezen, lezen, lezen: die oneindige stapel kookboeken en -tijdschriften. Ik wil koken, koken, koken. Ik wil schrijven, schrijven, schrijven: over dat alles dat ik dan ontdek.