In de professionele wereld hangen velen hun "hard-gewerkt-beoordeling" dikwijls vast aan het aantal vergaderingen dat ze die dag hebben moeten doorworstelen. Wel, ik heb vandaag al kei hard gewerkt. Zo hard, dat ik niet eens tijd heb gehad om te werken. Zo hard, dat ik drie vergaderingen heb doorworsteld. En dat is echt het goede woord, want amper eentje was er echt nuttig.
Ik heb dus erg hard gewerkt vandaag. En ik me dan zo heel hard werkend gebogen over de problematiek van "Hoe nemen mensen vandaag de dag een tv-programma op?". De vraag werd werkelijk gesteld met het nodige gewicht, verbaasd, bevragend, ongerust. Alsof iedereen rond de tafel verbouwereerd moest zijn dat die ministers, Europese overheden, WHO, de VN, ... zich nog nooit over dit vraagstuk gebogen hebben. Waarom wakker liggen van priesters die graag jonge jongetjes aaien, niet op hun hoofd? Waarom wakker liggen van een scheefgetrokken man-vrouwrelatie in moslimlanden? Waarom wakker liggen van de binnenlandse politiek of enig ander dilemma? Neen, deze opname-vraag moet NU - liever vandaag, dan morgen - toch dringend een antwoord krijgen. Wees gerust, wij gaan het je geven.
Ik kon met moeite mijn lach inhouden, maar bedacht me: "goed, ik heb toch hard gewerkt, want ik heb bij drie vergaderingen rond de tafel gezeten, bij de eerste verviel ik bijna terug in mijn dromen van die ochtend, bij de tweede heb ik heerlijk kunnen brainstormen, en bij de derde kreeg ik bijna de slappe lach door de pertinentheid van bovenstaande vraag. Ik heb toch heerlijk hard gewerkt."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!