woensdag 10 februari 2010

Movie snaxx

Globaal genomen ben ik gek op dansen. Toch was het niet op de dansvloer waar je me meerdere malen per week - uiteraard wel tijdens het weekend - vond als student, maar wel in de cinema. Ik vond het altijd fantastisch om me te laten meeslepen door het verhaal, die andere wereld die steeds veranderde.

Toen kostte het nog niet zo'n halve zeeroversschat om binnen te komen in die wereld. Ik herinner me prijzen van 100 frank, op maandag. Of daarna 3 euro. Traag en gestaag klom het op, samen met de imperialistische drang van bepaalde megacomplexen en omgekeerd evenredig met de teloorgang van de kleine, alternatievere cinema.

Ik vind dat ik het nog redelijk lang heb volgehouden. Als ik een bepaalde fillm wilde uitchecken vond je me tijdens mijn eerste vrije avond na de releasedatum in de pluchen zetel, of dat nu in de kleine of grote zaal was. Sinds zo'n twee jaar heb ik er echter de brui aan gegeven. Ik geloof dat ik de laatste keer 7.5 euro betaalde voor een ticketje voor een film van normale speelduur. Ik kon nog kiezen voor de gedigitaliseerde versie - of wat voor termen ze ook maar gebruiken om het er technisch hoogstaander uit te laten zien, terwijl je niet eens wat merkt - maar die kostte een euro meer. Nee, laat maar.

Voor die 7.5 euro kreeg ik weliswaar beeld op een enorm scherm, maar ik kreeg ook popcornvretende, te luidpratende pubers erbij; en ook nog een voorbuur met nachos overgoten met van die walmende kaassaus; en ook nog een asociaal randgeval dat bedacht dat het toch gezellig is om 7.5 euro te betalen om met zijn ega te bellen. Al die factoren samen zorgden er zelfs voor dat ze de decibels van de film net passeerden.

Ik sta niet te popelen om mijn geld te investeren om dan gezelschapsdame te spelen van asociaal verdampte individuen. Nope, ik hou mijn geld en kijk lekker vanuit mijn luie zetel met een glas wijn naar keuze (thee of sapjes dezer dagen), wat knabbels die me geen weekloon kosten, een toilet in de buurt, een pauzeknop binnen handbereik en geen armleuningen die in de weg van een aangename "ik schaar me tegen jou"-pose in de weg zitten. Of ik kook en geniet van een lekker gezellig etentje. Of ik lees lekker onder het warme dekbed. Of ik speel een spelletje schaak en pretendeer nog steeds mijn sterke tegenspeler uit te dagen en in de pan te hakken (op het schaakbord dan). Of ik ga zwemmen. Of ....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

You make me happy: bedankt voor je comment!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...